Midden januari lanceerde het stadsbestuur de plannen voor de heraanleg van de Vesten. Ze doen flink wat stof opwaaien. Ook op de gemeenteraad van 24 januari waren ze de inzet van een pittig debat. Zijn de plannen goed of niet goed? Welke bekommernissen heeft de PVDA op de gemeenteraad geformuleerd? En waarom hebben we het voorstel van Vlaams Belang voor een volksraadpleging niet goedgekeurd?
Op die gemeenteraad van 24 januari heeft de PVDA zich niet uitgesproken voor of tegen de plannen voor de heraanleg op zich. Ook niet voor of tegen het daarin voorziene éénrichtingsverkeer. De gemeenteraadsleden kregen pas op donderdag 20 januari een uiteenzetting over de plannen en hoe die tot stand zijn gekomen. We hebben wel een aantal bemerkingen en bekommernissen uitgesproken.
In alle stilte
“Er is niets wat voor meer ophef, discussie en onenigheid zorgt dan mobiliteit.” Dat zegt het stadsbestuur bij ongeveer elk mobiliteitsdossier. Het is zonder twijfel ook waar. Maar het lijkt er sterk op dat het bestuur vanuit deze vaststelling kiest om het ontwikkelen van mobiliteitsplannen dan maar zo ver mogelijk van de burgers weg te houden. Geen heilzame strategie.
Ook nu is het zo gegaan. De plannen voor de nieuwe Vesten zijn in alle stilte en geheimhouding ontwikkeld. Midden januari werden ze dan met veel toeters en bellen en geflankeerd door een hippe marketingcampagne gelanceerd, wellicht in de hoop dat ze zo makkelijk aanvaard zouden worden.
Helaas werkt het zo niet. Het ongenoegen, de frustraties en de tegenkanting duiken ook nu weer snel op. Bewoners van de Vesten betreuren dat ze het allemaal in de krant moeten lezen en dat hen nooit iets gezegd of gevraagd is, er gaat meteen een petitie tegen de plannen rond, er worden her en der al bitsige discussies gevoerd, …
Dat had zeker grotendeels vermeden kunnen worden. Hoe? Door de Mechelaars veel vroeger in te lichten over de ontwikkeling van de plannen en hen daar op een ernstige manier over te bevragen. Dat is zeker niet eenvoudig, het zorgt er ook voor dat het hele proces trager verloopt, maar het zou ook leiden tot minder commotie en uiteindelijk tot veel beter gedragen plannen.
Zo is bijvoorbeeld gebleken dat er drie mogelijke scenario’s op tafel lagen, elk met voor- en nadelen. Er was ook een scenario waarbij het tweerichtingsverkeer behouden zou blijven. Waarom heeft men er niet voor gekozen om die drie scenario’s aan de Mechelaars voor te leggen en te vragen welk scenario hun voorkeur heeft?
Behalve op de Vesten zelf komen er ook verkeerswijzigingen in een aantal wijken. De aanpassingen in de wijk Nekkerspoel springen het meest in het oog. Omdat het om dezelfde aanpassingen gaat die een aantal jaar geleden ook al eens op tafel lagen en die in de wijk voor heel veel spanningen zorgden. Er werd toen voor die plannen geen voldoende draagvlak gevonden. Niemand wil die onenigheid opnieuw aangewakkerd zien. Vraag is dus hoe het bestuur dat wil vermijden. Hoe wil het ervoor zorgen dat er deze keer wel voldoende draagvlak is? Vragen die niet noodzakelijk vertrekken vanuit een standpunt tégen de aanpassingen, maar die wel opnieuw wijzen op de noodzaak om buurtbewoners tijdig te informeren en te bevragen.
Het is voor ons onbegrijpelijk dat een stadsbestuur dat zichzelf zo graag als vernieuwend ziet en zo graag spreekt over actief burgerschap en participatie, in een groot en belangrijk dossier als dit kiest om in alle stilte te handelen en de Mechelaars voor voldongen feiten te stellen. Het burgerpanel, een inspraakstructuur die deze bestuursperiode in het leven werd geroepen, had hier bijvoorbeeld een betekenisvolle rol kunnen spelen. Het doet ons toch vragen stellen bij hoe ernstig het stadsbestuur de inspraak van de Mechelaars neemt.
Een simpel ja of nee?
Op de gemeenteraad van 24 januari stelde het Vlaams Belang voor om rond de plannen een volksraadpleging te organiseren. Op zich natuurlijk een logisch voorstel. En je zou toch ook verwachten dat wie zich een groot voorstander toont van inspraak, dat voorstel zou steunen? Waarom stemt de PVDA dan tegen?
Het voorstel van Vlaams Belang reduceert de hele kwestie tot een (te) simpele vraag: éénrichtingsverkeer, ja of nee? Dat is een te enge kijk op de zaak. De vraag of er best éénrichtings- of tweerichtingsverkeer komt, is maar één aspect. Daarnaast zijn er nog andere belangrijke vragen.
Is het bijvoorbeeld niet beter om eerst de reële impact van de tangent op het verkeer langs de Vesten af te wachten? Studies geven dan wel aan dat er op de Vesten tot 40% minder verkeer zou kunnen zijn, maar het is af te wachten of dat inderdaad zo zal zijn. Wat zal de concrete impact zijn van de heraanleg op de verschillende wijken? Hoe zit het met openbaar vervoer? Als we minder auto’s op de Vesten willen, zal het openbaar vervoer daar een belangrijke rol in moeten spelen. Maar met het nieuwe regionale vervoerplan voor het busnet zal de bediening in wijken en dorpen er niet op vooruit gaan. Zorgt dat niet voor tegenstrijdigheden?
Het stadsbestuur heeft gelijk als het zegt dat mobiliteit altijd een moeilijke zaak is, waarbij veel verschillende meningen verzoend moeten worden. Alles herleiden tot een simpel ja of nee over één aspect, zal dan ook weinig bijbrengen. Bovendien zou deze raadpleging toch een beetje vijgen na Pasen zijn. Net als de bevraging die de stad in de voorbije dagen plots lanceerde via het buurtnetwerk Hoplr. Daarin worden mensen bevraagd over hoe zij de huidige situatie van de Vesten inschatten voor fietsers en voetgangers. Met die bevraging had men misschien moeten beginnen?
De Mechelaars rond de heraanleg van de Vesten alsnog bevragen, is voor de PVDA zeker zinvol. Maar dan grondig en over àlle belangrijke aspecten.