Het Mechels stadsbestuur stelt onze stad graag voor als een echte kinderstad. Het heeft ook de niet aflatende ambitie om gezinnen met jonge kinderen aan te sporen zich in Mechelen te vestigen. Mooi. Maar dat houdt in dat er voor al die jonge kinderen ook de nodige voorzieningen moeten zijn. Daar is Mechelen Kinderstad duidelijk een pak minder ambitieus.
In het bestuursakkoord van de huidige coalitie werd de doelstelling opgenomen om tegen het eind van deze legislatuur 1000 bijkomende opvangplaatsen voor kinderen tussen 0 en 3 jaar te realiseren. Een jaar voor het einde van de legislatuur zit het bestuur niet eens halfweg. Volgens schepen Koen Anciaux zijn er 430 plaatsen bijgekomen. Mechelen telt vandaag 1570 opvangplaatsen voor 3427 kinderen tussen 0 en 3 jaar, cijfers van Kind en Gezin.
Schepen Anciaux ziet geen probleem. Omdat de Mechelaars deze bestuursperiode blijkbaar veel minder kinderen op de wereld hebben gezet dan vijf jaar geleden werd voorspeld. En dus heeft Mechelen volgens de schepen op dit moment zelfs 60 plaatsen te veel.
Het bestuur probeert zich weg te steken achter een toevalligheid en doet alsof het beleid rond kinderopvang helemaal op berekend schema zit. Maar als de Mechelaars morgen plots wat extra vruchtbaarheid laten zien, is het evenwichtig resultaat meteen zoek. Het aantal Mechelse borelingen minder dan verwacht bedraagt immers niet meer dan 543.
Verontrustend is ook dat Anciaux op de jongste gemeenteraad duidelijk stelde dat de stad met de stedelijke opvang niet wil concurreren met de private initiatieven. De stad heeft vandaag 224 opvangplaatsen in eigen beheer en is duidelijk niet van plan om dat aanbod aanzienlijk uit te breiden. Er wordt voluit ingezet op de privatisering van de kinderopvang, onder meer via een crowdfundingplatform.
De keuze om prioritair in te zetten op private opvang is om verschillende redenen te betreuren. Mensen die een privaat opvanginitiatief starten, komen vaak van een kale reis thuis. Liefst 35% van de mensen die deze stap zetten, geven aan dat ze dat nooit meer zouden doen. De druk om aan alle vereisten te voldoen is groot en hoewel de overheid het privé-initiatief aanmoedigt, worden die kleine zelfstandigen in de praktijk niet bepaald vertroeteld. Heel wat initiatieven geven het dan ook op, ook in Mechelen.
De focus op private initiatieven opent ook de weg voor grote investeringsmaatschappijen. Met name in Nederland hebben we kunnen zien tot welke resultaten dat leidt: daling van de kwaliteit, hogere werkdruk voor het personeel, personeelstekort, hogere prijzen. De grote, winstgerichte maatschappijen hebben de weg naar Mechelen voorlopig nog niet gevonden, maar op termijn zal hun komst wellicht niet moeten verrassen.
Kinderopvang mag in een kinderstad niet afhangen van toevalligheden en een instabiele private markt. Het belastinggeld dat mensen betalen, dient in de eerste plaats voor de realisatie van sociale voorzieningen, waaronder kinderopvang. Mensen verplichten om voor die voorzieningen nog eens extra te betalen op de markt of via crowdfunding, kan bezwaarlijk deugdelijk beleid genoemd worden.
De PVDA verwacht van het Mechels bestuur dan ook dat het ten volle inzet op de uitbreiding van de stedelijke kinderopvang om ouders en kinderen een kwaliteitsvolle en betaalbare opvang te bieden.
Voor PVDA Mechelen
Dirk Tuypens, woordvoerder
(Foto calnenearly, Flickr)