Grote verslagenheid gisteren in de sociale werkplaats ‘t Atelier aan de Battelsesteenweg in Mechelen. Het gebouw huisvest verschillende sociale organisaties waaronder arbeidszorg, een houtatelier, een naaiatelier, een sociaal-artistieke werking. Gisteren kregen ze allemaal te horen dat ze tot vrijdag de tijd hebben om het gebouw te ontruimen.
In opdracht van een architectenbureau dat verbouwingswerken zou uitvoeren op de bovenste verdieping, werd het gebouw geïnspecteerd. Er werden ernstige stabiliteitsproblemen vastgesteld en het gebouw werd dan ook om veiligheidsredenen afgekeurd.
Blijkt nu dat het gebouw al in 2006 een eerste keer een negatief rapport zou gekregen hebben. Later dat jaar kwam er dan toch nog een goedkeuring uit de bus met als voorwaarde dat er geen al te zwaar materiaal in het gebouw zou geplaatst worden.
Dat betekent dat het stadsbestuur de sociale organisaties wetens en willens heeft ondergebracht in een gebouw waarvan geweten is dat er zich structurele problemen voordoen. Het bestuur heeft veel geld geïnvesteerd in verbouwingen en opknapwerken, wetende dat er op deze locatie op termijn fundamentele problemen konden opduiken. Dat roept natuurlijk ernstige vragen op.
De werkplaats aan de Battelsesteenweg heeft voor iedereen die er werkt een bijzondere betekenis. Voor mensen uit verschillende sociale doelgroepen is het de plek waar ze mekaar ontmoeten, waar ze werken en waar ze hun beperkte inkomen een stukje kunnen aanvullen. Het is een plek waar ze deelnemen aan activiteiten die structuur en houvast bieden.
Hoe belangrijk vindt de stad dit sociale werk eigenlijk? Welke waardering krijgen de mensen die er werken als men ze probleemloos onderbrengt in een onveilig pand? Hoe ernstig neemt het stadsbestuur haar eigen initiatieven met het oog op reactivering van laaggeschoolden en mensen in armoede? Het stadsbestuur wilde op termijn nog meer sociale organisaties een plek geven in het pand aan de Battelsesteenweg. Is dat een ernstige visie? Is het sociale beleid in deze stad dan een koterijbeleid?
Onbegrijpelijk is ook dat al deze organisaties plotsklaps op drie dagen tijd alles moeten ontruimen. Er wordt hen ook geen enkele concrete oplossing geboden. Allemaal vragen ze zich af hoe ze volgende week aan de slag moeten. Ze moeten zelf maar op zoek naar alternatieven.
In de werkplaats aan de Battelsesteenweg heerste vandaag een sfeer van verslagenheid en onbegrip. Mensen voelen zich in de steek gelaten en letterlijk in de kou gezet. Samen met hen eisen we dan ook een heldere verklaring vanwege het stadsbestuur en concrete oplossingen voor de getroffen organisaties.
Voor PVDA Mechelen
Dirk Tuypens
(foto PVDA Mechelen)
