"We zullen het nooit meer doen" volstaat niet

Op de gemeenteraad van 24 oktober werd akte genomen van het forensisch auditrapport van Audit Vlaanderen betreffende de woonuitbreidingen Spreeuwenhoek en Stuivenberg. Aan aktenames worden op de gemeenteraad nooit woorden vuil gemaakt. Ook nu niet, hoewel er duidelijk toch nervositeit en spanning in de lucht hing.

Het gaat hier immers ook niet om een onbenulligheid. Het rapport stelt duidelijk dat er in de procedures rond de twee uitbreidingsgebieden onregelmatigheden zijn vastgesteld. De stad legde haar plannen voor aan zestien adviesorganen op basis van een foutief grafisch plan. Daardoor ontsnapte de stad aan de plicht om een uitgebreid onderzoek naar milieueffecten (MER) uit te voeren. Bovendien is er ook sprake van een gebrek aan transparantie rond financiële afspraken.

Buurtbewoners voeren al lange tijd een gedegen campagne tegen de woonuitbreidingsplannen. Ze vrezen terecht wateroverlast, mobiliteitsproblemen, extra luchtverontreiniging en de nodeloze kap van een stuk van het waardevolle Bos van Loos.

Het stadsbestuur neemt dus eenvoudigweg akte van het rapport. De fouten worden niet ontkend, maar men maakt er zich van af met de belofte dat ze in de toekomst niet meer gemaakt zullen worden. Dat is al te makkelijk.

Om te beginnen moet het volledige auditrapport publiek gemaakt worden, zodat de Mechelse burgers een volledig beeld krijgen van de vastgestelde onregelmatigheden. Het rapport gedeeltelijk achterhouden wekt niet bepaald vertrouwen. Open kaart!

“We zullen het nooit meer doen” kan in een dossier als dit echt niet volstaan. Als er pertinente onregelmatigheden vastgesteld zijn, moet het huiswerk opnieuw en correct. De impact van het dossier is te groot en te belangrijk om fouten door de vingers te zien.

In het bestuursakkoord van de stad lezen we dat het bestuur wil inzetten op investeringen die “de groei van onze stad begeleiden, die de kwaliteit van de openbare ruimte en de collectieve voorzieningen verbeteren en ruimte scheppen voor groen.” Dit dossier illustreert helaas het tegenovergestelde. 

Woonuitbreiding is in een groeiende stad noodzakelijk. Maar dit bestuur zet daarbij vrijwel volledig in op woonprojecten voor financieel sterke mensen en aarzelt niet om de zeer schaarse en waardevolle stukjes natuurgebied in onze stad daaraan op te offeren. Eerder werd het stadsbos Kauwendaal bedreigd door verkavelingsplannen, nu dreigt de sloop van een gedeelte van het Bos van Loos voor een ontsluitingsweg naar de woonuitbreiding Spreeuwenhoek. Voor een bestuur met Groen aan boord is dat allemaal bijzonder treurig.

 

Voor PVDA-Mechelen

Dirk Tuypens

 

(Foto Facebookpagina Geen sloop van het Bos van Loos)