Waarom neemt de stad Het Zegel niet zelf in handen?

"Het wordt hoog tijd dat de stad wat ambitieuzer uit de hoek komt en de ontwikkeling van Het Zegel zelf in handen neemt”, zegt PVDA-gemeenteraadslid Dirk Tuypens. “Ik begrijp niet waarom de stad hier weer maar eens zit te wachten op een projectontwikkelaar. Dit sleept nu toch al meer dan lang genoeg aan? De PVDA stelt dan ook voor dat de stad het gebouw zelf koopt en er een sociale invulling aan geeft. Wij hebben alvast een paar ideeën.”Het Zegel, een historisch en sinds 1996 beschermd gebouw aan de Vaartdijk, staat bijna 28 jaar te verkommeren. Pogingen om de site opnieuw te ontwikkelen slepen al jaren aan en blijken nu volledig in het slop te zitten.

“Het stadsbestuur zit zelden verlegen om grote, prestigieuze ideeën en projecten, waarbij niet op een miljoen meer of minder wordt gekeken”, zegt Tuypens. “Het is dan ook onbegrijpelijk dat de site van Het Zegel niet benut wordt. Het gaat om een historisch en beschermd gebouw, de ontwikkeling ervan kan ongetwijfeld rekenen op steun van de hogere overheden.”

Tuypens ziet hierin een analogie met de nieuwe stadsbibliotheek: “Het Predikherenklooster was 12 jaar geleden nog een troosteloze ruïne. De stad heeft dat toen voor 1,6 miljoen euro gekocht en met steun van de hogere overheden ontwikkeld tot de huidige bibliotheek. Een gelijkaardig scenario moet ook voor Het Zegel kunnen.”

Mogelijkheden zijn er genoeg. Als de stad niet meteen een idee heeft, dan wil de PVDA best een paar voorstellen doen:

“Maak er bijvoorbeeld een grote sociale site van, waar alle sociale organisaties gecentraliseerd worden in moderne, comfortabele infrastructuur. Er waren plannen om zo’n site te ontwikkelen naast jeugdhuis ROJM, maar dat schijnt niet te lukken. Het Zegel kan een alternatief zijn. Een groot kunstencentrum zou ook niet misstaan, met vooral veel ruimte voor de amateurkunsten. Daar is heel veel nood aan. Amateur toneelverenigingen verliezen systematisch ruimte om te repeteren en te spelen, muzikanten hebben ruimte nodig, beeldend kunstenaars hebben ateliers nodig. Uiteraard kan er ook een woonproject komen, gericht op lage inkomens. Dat kan via een Land Community Trust. Dat is een coöperatieve structuur, met de stad als grootste partner, waarin woningen ontwikkeld worden voor lage inkomens. Kopers betalen alleen voor de woning, niet voor de grond. Het bestaat al in Gent en Brussel, Leuven start een project op en geeft het een startkapitaal van vijf miljoen euro.”

“Het wordt tijd dat de weg van de uitverkoop van gebouwen en sites aan commerciële spelers verlaten wordt”, besluit Tuypens. “De stad verliest daardoor veel te veel mogelijkheden. In plaats daarvan moet gekozen worden voor ambitieuze, toekomst- en gemeenschapsgerichte projecten in publieke handen.”