Vrouwvriendelijke stad

Al is de gelijkheid tussen mannen en vrouwen er wettelijk op vooruitgegaan, toch blijft er nog heel veel discriminatie. De combinatie gezin-werk wordt voor veel vrouwen steeds moeilijker. In de meeste gezinnen komt het leeuwendeel van de huishoudelijke taken nog altijd op de schouders van de vrouw terecht. Vrouwen hebben dikwijls nog een hele dagtaak klaarliggen als ze thuiskomen van hun werk. Werk en gezin moeten combineerbaar zijn. Daar schiet Mechelen tekort. Er is te weinig kinderopvang. Het stadsbestuur komt hier zijn eigen beloftes niet na en zet voluit in op de privatisering ervan, onder meer via een crowdfundingplatform. Kinderopvang mag niet afhangen van liefdadigheid en een instabiele private markt. We willen extra opvangplaatsen in de publieke sector voor kinderen, volgens het principe 1 kind = 1 plaats.

Ook in de naschoolse kinderopvang neemt het stadsbestuur zijn verantwoordelijkheid niet op, waardoor de kosten voor de opvang worden doorgerekend aan de ouders. De organisatie en de financiering van naschoolse kinderopvang moet gebeuren door de stad.

Met een brede en doelmatige preventie pakken we het probleem bij de wortel aan. We hebben een mentaliteitswijziging nodig. Omdat het probleem maatschappijbreed is, moeten we het ook maatschappijbreed aanpakken. Preventie begint vanaf de kindertijd, door seksuele en relationele vorming in het onderwijs hoog op de agenda te plaatsen. Deze vorming staat ingeschreven in de vakoverschrijdende eindtermen maar door gebrek aan tijd en aan middelen is het voor scholen soms moeilijk daar echt op in te zetten. De stad moet de scholen daarin ondersteunen. De stad moet zelf ook campagnes opzetten en middenveldorganisaties ondersteunen om mannen aan te spreken op hun verantwoordelijkheden en om geweld tegen vrouwen te bannen.

Preventie, dat is ook: zelf een vrouwvriendelijke cultuur uitdragen. Projecten die de integriteit van vrouwen schenden, kan de stad dan ook niet steunen. Ze zou seksistische reclame uit haar straatbeeld moeten weren. De stad kan zich hiervoor laten bijstaan door de Jury voor Ethische Praktijken inzake reclame, de JEP.

De openbare ruimte is er ook voor vrouwen. Maar om zich veilig te kunnen voelen, is goede verlichting nodig bij bushaltes, ondergrondse garages, parken, enzovoort. Dat is een opdracht voor de stad. Bij het ontwerpen van nieuwe bouwprojecten moet men ‘lege zones’ met weinig sociale controle en waar weinig mensen wonen, wegwerken.

De meeste vrouwen die slachtoffer zijn van geweld geven dat niet aan bij de politie. Ze aarzelen dikwijls uit vrees dat ze er met hun verhaal niet terechtkunnen. Personeel van slachtofferonthaal moet daarom een specifieke opleiding krijgen. Geweld binnen het gezin blijft problematisch hoog, het moet heel prominent op de agenda van de politie staan. Er is nood aan een laagdrempelig meldpunt (zie ook het hoofdstuk regenboogstad) voor geweld en discriminatie

Een laagdrempelige hulpverlening bij geweld tegen vrouwen is onmisbaar. We willen daarom dat het stadsbestuur meer ondersteuning en versterking geeft aan de bestaande structuren en initiatieven: sociale huizen, vluchthuizen, Centrum voor Algemeen Welzijnswerk, teleonthaaldiensten.

Vrouwen en meisjes at risk (eremoorden, genitale verminking...) moeten meer informatie krijgen, er moet subsidiëring komen voor deskundigheidsbevordering en training voor alle betrokken verenigingen.

Een vrouwvriendelijke stad bevordert de gelijkheid en past ze toe in haar eigen werking. Daar hoort de gelijke vertegenwoordiging van vrouwen en mannen in het schepencollege bij.

Lokale vzw’s die werken met vrouwen in de strijd tegen discriminatie, in de preventie van geweld en seksisme, in de opvang van slachtoffers enzovoort, hebben een belangrijke emancipatorische rol. De stad moet zo’n vzw’s de middelen verschaffen die ze nodig hebben om die rol waar te maken.

Wie dringend een plasje moet maken, kan in veel gevallen alleen terecht in horecazaken of winkels. Plassen doe je dan tegen betaling. Er zijn te weinig openbare toiletten, zeker voor vrouwen. Wie met een baby of peuter de stad in trekt, heeft weinig mogelijkheid om het kindje rustig te verschonen of te voeden. Waar warm je een flesje of een papje op? Waar kan je rustig borstvoeding geven? Borstvoeding is een natuurlijk gebeuren dat overal in de openbare ruimte mogelijk moet zijn. Daarnaast kunnen aparte borstvoedingsruimtes in openbare gebouwen en in de publieke ruimte nuttig zijn voor moeders die hun kind in alle rust willen voeden.